اعتیاد یک چرخه اقتصادی بسیار سود ده است. هم موادفروش و هم معتاد اعضای برنده این چرخه در کوتاه مدت می باشند.بازندگان این چرخه فاسد اقتصادی جامعه، دولت، مدارس و دانشگاه ها، نیروهای نظامی شهری و کشوری و خانواده ها و اطرافیان فرد معتاد می باشند.
در این مقاله به تشریح زیان دهی اعضای یاد شده و سود دهی موادفروش و معتاد پرداخته و در نهایت راه کارهای شکستن این چرخه اقتصادی فاسد را بررسی خواهیم کرد.
جامعه نیازمند نیرویی بنام شهروند است. هرچه تعداد نیروهای شهروندی یک جامعه بیشتر باشد سرعت آن جامعه در انجام امور مورد نظر بیشتر بوده و قدرت فیزیکی، تحقیقی و تجسسی، و همینطور حفاظتی حراستی جامعه نیز بیشتر خواهد بود. طبیعتا اعتیاد یکی از عوامل شهروند زدا در جامعه بوده و در کاهش اعضای مفید آن (شهروند) نقش بسیار موثری خواهد داشت. در کل هر نوع فسادی اعم از اعتیاد تا فساد اداری تجاری از فرایندهای شهروند زدایی در جامعه می باشند. هزینه ایجاد یک شهروند در جامعه بالغ بر ۲۵ سال زمان و حداقل یک میلیارد و هشتصد میلیون تومان هزینه در حال حاضر است که “اعتیاد” این سرمایه گذاری را به ضرر کشانده و از بین می برد.
مطلب مرتبط: درمان قطعی اعتیاد
دولت یکی از ضرر دهندگان اصلی چرخه اقتصادی اعتیاد است. نه تنها اعضای سودمند اجتماع یعنی شهروندان آن که مورد نیاز دولت می باشند توسط اعتیاد از بین می روند بلکه چرخه اقتصادی اعتیاد باعث کاهش درآمد های دولت از چرخه اقتصادی دولت یعنی مالیات، اشتغال آفرینی، درآمد زایی، و سرمایه گذاری می شود. علاوه بر کاهش درآمد، دولت متحمل هزینه جمع آوری، تاسیس و نگهداری در مراکز مخصوص، درمان و خدمات کفن و دفن و خریداریی قبر برای معتادان نیز می گردد که ضرر عدیده ای به بدنه دولت وارد میکند.
مدارس و دانشگاه ها نیز از طرفین زیان دیده در چرخه اقتصادی اعتیاد هستند. هزینه تاسیس، جذب، نگهداری و فارغ التحصیلی دانش آموزان و دانش جویان به میلیاردها تومان در سال می رسد که با ماندن هر دانش آموزش یا دانشجو در چرخه تحصیلی، این هزینه بطوری تصاعدی و در تناسب با بازماندگان ناشی از اعتیاد افزایش می یابد. افزایش این هزینه در طول سال به نوبه خود باعث کاهش بودجه های بهبود شرایط مدارس و دانشگاه ها، کاهش بودجه تحقیق، کاهش بودجه استخدام معلمین زبده و خبره، و کاهش خدمات رفاهی دانش آموزان و دانشجویان می گردد.
پلیس و نیروهای نظامی کشوری نیز در مدیریت چرخه اقتصادی اعتیاد به شدت متحمل ضرر و خسارت می گردند. افزایش هزینه های استخدام نیروهای بیشتر برای کنترل اعتیاد و جرایم ناشی از آن، خسارت پرداخت دیه به بازماندگان کشته شده پلیس و ارتش در مبارزه با اعتیاد، هزینه های آموزش نیروهای مخصوص مبارزه با فروش و دیگر جرائم اعتیاد، هزینه های متعدد تامین نیازهای اولیه نیروهای استخدامی، هزینه خرید و تامین سلاح و وسایل نقلیه گشت و دستگیری برای نیروها، و هزینه بیمه و درمان نیروهای استخدامی همه و همه در اثر وجود چرخه اقتصادی اعتیاد به شدت افزایش پیدا می کنند.
خانواده ها نیز همواره از زیان دیدگان چرخه اقتصادی اعتیاد دیده میشوند. قسمتی از درآمد خانواده صرف هزینه های اولیه معتاد از جمله خوراک و پوشاک و تردد او می گردد. در حالیکه قسمت قابل توجه دیگری صرف خرید و مصرف مواد مخدر و محرک توسط معتاد می شود. علاوه بر این، هزینه ترک دادن و دیگر هزینه های درمانی معتاد نیز به بدنه اقتصادی خانواده تحمیل می شود و در نهایت هزینه های درگیری های احتمالی با قانون توسط معتاد و تصادفات را نیز نباید نادیده گرفت.
تمام این هزینه ها در مقابل هزینه سکون و به هدر رفتن و تباهی خود فرد معتاد رنگ باخته و به نظر بی اهمیت جلوه می کنند. اما در نگاهی واقع گرایانه میزان این هزینه ها به قدری بزرگ و چشمگیرند که زیان دیدگی یا ورشکستگی خانواده بسیار واقعی و محتمل است.
همانطور که مشاهده می شود اعتیاد فرایندی بسیار پر هزینه و زیانده است برای همه به غیر از فروشنده مواد و خود فرد معتاد است. این دو عنصر اخری در کوتاه مدت درآمدهای سرشاری داشته و اونطور که پسند کرده زندگی، تفریح و گردش، و برای خود هزینه می کنند. وجود این دو عنصر؛ اگرچه و به غلط اعضای خانواده و جامعه محسوب میشوند، برای همه زیانبار و ویران کننده است.
برای حفظ عزیزان خود و جامعه از چنگال اعتیاد به چرخه پرسود اعتیاد ضربه بزنیم.